مصالح بوم آورد و معماري پايدار همساز با اقليم درمساجد مناطق خشك و كويري (نمونه موردي مسجد جامع سمنان)

این مقاله در اولین همایش ملی معماری پایدار و توسعه شهری پذیرفته شده است.

فایل این مقاله به صورت word و قابل ویرایش است.

لینک مقالات همایش در سایت سیویلیکا (+)

چكيده:

معماري مناطق خشك وكويري ايران داراي ويژگي هاي منحصر به فرد است كه با در نظر گرفتن معيارهاي زيبايي بصري ، با اصول و ويژگي هاي طبيعي واكولوژيك بستر خود نيز منطبق است. روش هاي به كاررفته دراين نوع معماري بسياري از مفاهيم نوين درعرصه معماري پايدار را در بر مي گيرد. دراين مقاله با توجه به هدف پژوهش در بررسي تاثيرات آب وهوايي در معماري مساجد مناطق خشك و كويري ايران،ضمن تشريح مساله پايداري در معماري بناها، به بررسي بهره گيري از معماري بومي و سنتي و تاثير ان در خلق معماري پايدار پرداخته سپس با بررسي شرايط آب وهوايي شهرسمنان و تاثيرات ان در شكل گيري بناها و نوع معماري در منطقه، به بررسي تاثيرات آن در خلق معماري با مصالح بوم آورد و همساز با اقليم و معماري پايدار در مسجد جماع اين شهر مي پردازيم. در اين زمينه ابتدا با مراجعه به منايع كتابخانه اي و استناد به داده ها و اطلاعات موجود و بهره گيري از روش هاي توصيفي به بررسي ويژگي هاي تاريخي و فرهنگي بنا پرداخته ايم. در ادامه با دريافت داده هاي سينوپتيك و اطلاعات آب و هوايي شهر سمنان، به تجزيه و تحليل تاثير شرايط اقليمي بر معماري منطقه پرداخته و مسجد جامع اين شهر به صورت نمونه موردي به عنوان بخشي از معماري سنتي سمنان، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است . بر اين اساس مشخص گرديد كه مسجد جامع سمنان به علت توجه معماران بنا، به تاثيرات آب و هوايي منطقه بر روي ساختمان و بهره برداري از مصالح بوم آورد، توجه به طبيعت و تجديدپذيري منابع انرژي، به عنوان يك بناي با معماري پايدار وهمساز با اقليم شناخته مي شود.

كليد واژه : اقليم خشك و كويري ، معماري پايدار ، مسجدجامع ، سمنان، مصالح بوم آورد