5 مقاله علمی با موضوع تعاملات اجتماعی (فایل word) – بخش اول

 فایل‌های مقالات این پروژه به صورت word و قابل ویرایش ارائه شده است. با توجه به اینکه این مقالات در همایشهاي ملي منتشر شده است، منبع ارزشمندی برای مطالعه و ارائه پروژه های دانشگاهی است.

عناوین مقالات:

- بررسی تأثیر کیفیت‌های محیطی برتعاملات اجتماعی در فضاهای عمومی شهری؛ مورد مطالعه:خیابان جمهوری اسلامی مهاباد (نویسندگان: ابراهیم الیاسی، ادریس پروزن)

- تحلیلی بر نقش محیط‌های شهری اجتماع پذیر در تعاملات اجتماعی شهروندان (معصومه خامه، سارا حمزه لو)

- تأثیر عرصه های جمعی بر تعاملات اجتماعی با رویکرد نیل به اجتماعی پایدار در مجتمع های مسکونی(نویسندگان: حسن شهبازی، سیدمحمدرضا نصیرسلامی، محمد رضا پورزرگر)

- بررسی و ارزیابی چگونگی تاثیر پیاده مداری در ارتقا تعاملات اجتماعی (نویسندگان: مهدی امیدی، خدیجه نیکی ملکی، سمیرا هفت لنگی)

- نقش تعاملات اجتماعی در سرزندگی بافت های مسکونی؛ نمونه موردی: محله آبیاری شهرستان آستانه اشرفیه (نویسندگان: سید صادق میرهاشمی نسب آستانه)

خلاصه مقالات:

نقش تعاملات اجتماعی در سرزندگی بافت های مسکونی؛ نمونه موردی: محله آبیاری شهرستان آستانه اشرفیه

چکیده:

یکی از مشکلات بافت‌های مسکونی، عدم شکل‌گیری روابط اجتماعی در محلات است که سبب شده میزان آشنایی‌های درون محله که منجر به شکل‌گیری هویت محلی می شود، تا حد بسیار زیادی کاسته شود. ریشه این کاستی ها گسترش دیدگاه‌های فردگرایانه در قرن بیستم است که مبانی طراحی ساختار شهری نیز، تحت تأثیر این دیدگاه‌ها، مورد بازبینی قرار گرفت و محیط زندگی افراد به فضایی کاملاً فردی تبدیل شد که روابط اجتماعی در آنها به حداقل ممکن رسید که به دنبال آن کشورمان نیز متاثر از این دیدگاه قرار گرفته و متحمل تبعات زیان بار آن گشته است. در این مقاله سعی شده که در بافت مسکونی مورد مطالعه، این تبعات شناسایی شود و راه‌حل‌های لازم جهت اصلاح مطرح شود. این تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی، با هدف کلی شناخت عوامل موثر شکل دهنده تعاملات اجتماعی و امکان‌سنجی شکل‌گیری هویت محلی در بافت‌های مسکونی می‌باشد. در این راستا پس از گردآوری اطلاعات میدانی از طریق ابزار پرسش‌نامه با به‌کارگیری نرم افزار SPSS مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج حاصل از پژوهش با استفاده از آنالیز ضریب همبستگی نشان داده که از میان متغیرهای تعریف شده، بین متغیرهای مستقل سنوات سکونت در محله، عدم حضور نیروهای امنیتی و حفاظتی، تاثیر عدم وجود فضاهای جمعی و فضای سبز با متغیر وابسته میزان رضایت مندی ساکنان از محله آبیاری در سطح پنج درصد رابطه معناداری مشاهده شده است و همچنین 37.3، 44.8 درصد از پاسخگویان، ایجاد فضاهای جمعی و پارک برای بازی بچه و مبلمان مناسب را موجب بهبود کیفیت زندگی در این محله ارزیابی کرده‌اند.

کلمات کلیدی: تعاملات اجتماعی، بافت های مسکونی، واحدهای همسایگی، هویت محله

بررسی تأثیر کیفیت‌های محیطی بر تعاملات اجتماعی درفضاهای عمومی شهری(مورد مطالعه:خیابان جمهوری اسلامی مهاباد)

چکیده

فضاهاي عمومي فرصتي براي توسعة ابعاد اجتماعي فرد به لحاظ تعاملات اجتماعي وتجربة مشاركت در حيات جمعي درشهرهاهستند.فضاهای عمومی شهری به عنوان مکان سوم که نقش اساسی دربرقراری تعاملات اجتماعی ایفا می کند، بایدواجد ویژگی های ساختاری و معیارهای طراحی باشد.فضاي شهري به تركيبي اطلاق مي شود كه از فعاليت ها، بناهاي مختلف فرهنگي، اجتماعي، اداري، تجاري ومانند آن و عناصر و اجزاي شهري به صورتي آراسته، هماهنگ وواجد نظم و زيبايي و بالطبع با ارزشهاي بصري تشكيل مي گردد واز نظر فيزيكي داراي بدن هاي محصوركننده مي باشد. به عبارتي، فضاي شهري جزئي ازيك شهر است كه به عنوان عرصه عمومي، تجلي گاه فعاليت هاي شهري است. دراين ميان شهروندان به عنوان فعالان عرصه عمومي و كاربران فضاهاي شهري دراين بستر به تعامل وكنش مشغولاند. بدین جهت دراین مقاله سعی برآن است کیفیت فضا برمبنای معیارهای طراحی محیط پاسخده وتأثیرآن برتعاملات اجتماعی و حضور مؤثر شهروندان در فضا مورد بررسی قرارگیرد. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی و داده هاو اطلاعات پژوهش و تحليل اطلاعات به شیوه كتابخانه اي واسنادی وهمچنین ازمشاهدات میدانی درخیابان جمهوری اسلامی مهاباد به عنوان نمونه موردی صورت گرفته و پس از تجزیه وتحلیل، مهم ترین عوامل تأثیرگذار در این زمینه شناسایی شده است.و با استفاده ازاسناد واطلاعات موجود به دنبال ارائه راهکارهایی است که طراحی شهری بتواند با استفاده ازآنها ضمن اثرگذاری برتعاملات اجتماعی موجب ارتقا کیفیت محیطی فضا های شهری گردد.

واژگان کلیدی: فضاهای شهری، محیط های پاسخده، تعاملات اجتماعی، خیابان جمهوری اسلامی مهاباد.

تحلیلی بر نقش محیط‌های شهری اجتماع پذیر در تعاملات اجتماعی شهروندان

چکیده

در دوران معاصر افزايش شهرنشینی و تحولات ناشی از آن زندگی و رفتار انسان را تحت تأثیر قرار داده است ، لذا توجه و دقت در طراحی فضاهای شهری به عنوان بستر شکل گیری تعاملات اجتماعی و همجواری انسانها، امری اجتناب ناپذیر به نظر می رسد . در نظریه های طراحی محیط ، نگرش های زیادی در رابطه با تأثیر طراحی بر رفتار فضایی و تعاملات اجتماعی بیان شده و راهکارهایی جهت دستیابی به فضاهای شهری پاسخده و کارآمد در ارتباط با شهروندان ارائه شده است . سازماندهی اجتماع پذیر فضاهای شهری به منظور نزدیک تر کردن افراد به یکدیگر و ایجاد ارتباطات اجتماعی مطلوب ، رفتار فضایی را تحت تأثیر قرار داده و آنها را به برقراری ارتباط با دیگران تشویق می نماید.در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی و مطالعه کتب و منابع کتابخانه ای، ضمن بررسی الگوهای متفاوت رفتاری افراد در تقابل با محیط، می کوشیم تا نقش فضاهای اجتماع پذیر در رفتار را بیان کنیم.

واژگان کليدي: محیط شهری ، رفتار فضایی ، محیط اجتماع پذیر

تأثیر عرصه های جمعی بر تعاملات اجتماعی با رویکرد نیل به اجتماعی پایدار در مجتمع های مسکونی

چکیده

نیاز به تعاملات اجتماعی در جوامع انسانی یک ضرورت است و در جهت افزایش احساس هویت و تعلق، افزایش اعتماد به نفس واحساس امنیت مؤثر واقع می شود . عرصه های جمعی مناسب در مجتمع های مسکونی می توانند نقش بسزایی در ایجاد تعاملات اجتماعی بین ساکنین داشته باشندوباعث رشد افراد شده و همزیستی آنان را خوشایندکنند. به دلیل تقاضای زیاد مسکن و تجاری شدن آن ، اغلب به ابعاد کمی آن توجه شده و جنبه های کیفی آن نادیده گرفته می شود .چنین دیدگاهی باعث گردیده تا بناهای مسکونی فقط بتوانند به نقش سرپناه بودن خود عمل کرده و فاقد شاخص های کیفی یک مسکن مطلوب باشند . یکی از شاخص های مهم در مطلوبیت مسکن ، تأثیر آن بر نوع برقراری ارتباط بین ساکنین است . مسکن مطلوب یا در مقیاس کلان ، یک مجتمع مسکونی مطلوب به آن معناست که کمبود ویژگی های اساسی و ارزشی فضاهای تعاملی در شهر را جبران کرده و امکان ارتباط مناسب بین افراد خانواده را فراهم بیاورد و همجواری و همزیستی خانواده ها در کنار هم را بدون مزاحمت های بصری و صوتی و.... قابل قبول کند. راهکارکلی این تحقیق با توجه به درگیری با مقولات انسانی به صورت کیفی بوده است و همچنین رویکرد تحقیق نیز توصیفی و تحلیلی است.

واژه‌هاي كليدي: مجتمع مسکونی،پایداری اجتماعی،تعاملات اجتماعی،عرصه های جمعی

بررسی و ارزیابی چگونگی تاثیر پیاده مداری در ارتقا تعاملات اجتماعی

چکیده

امروزه رویکرد پیاده مداري که هدف آن بازیابی و توسعه فضاهای پیاده در سطح شهرها و به رسمیت شناختن و اولویت قائل شدن برای عابرین پیاده بعنوان عناصر درجه اول شهری؛ به یکی از محورهای برنامه ریزی و طراحی شهری بدل گردیده است. به ویژه با آغاز هزاره سوم ضرورت رویکرد مجدد به حرکت پیاده بعنوان سالم ترین، اقتصادی ترین و پویاترین روش جابجایی و حمل و نقل درون شهری مورد توجه قرار گرفته است. يکي از عواملي که مي تواند باعث افزايش سطح تعاملات شود، حرکت عابر پياده در فضاي شهري است متاسفانه امروزه اغلب فضاهای عمومی شهری و خیابان ها به دلیل افزایش بی رویۀ وسایل نقلیه و وابستگی الگوی زندگی شهری به آن ها، به شدّت تحت سلطۀ ماشین درآمده است.محورهای باریکی که در حاشیۀ محورهای سواره در خیابان های شهری به عنوان «پیاده رو » وجود دارد، گویی پس مانده هایی از فضای اصلی سواره است که فقط برای تردّدهای ضروری شهروند پیاده باقی مانده است. برخی از ویژگی های فضاهای شهری پیاده مدار و شهروندگرا، از جمله اجتماع پذیری، امنیّت اجتماعی و روانی، خوانایی و دسترسی راحت، پویایی و سرزندگی، حس تعلّق و خاطره انگیزی مکان، احیای هویّت های تاریخی و اجتماعی، مسیرهای پیاده و دوچرخه، کیفیّت سیما و منظر شهری، و... را در خود دارد. این ویژگی های پیاده مدارانه تأثیر بسیار زیادی بر شکل گیری کمّی و کیفی انواع تعاملات اجتماعی و ارتقای کیفیّت زندگی شهروندی دارد. در این پژوهش، که هدف آن شناخت پیاده مداری و تأثیر آن بر کیفیّت ارتباطات اجتماعی مردم است، سعی شده است به بررسی مفهوم پیاده محوری و شهروندگرایی در شهرسازی و شناسایی شاخصه های آن در فضاهای شهری پرداخته شود.

واژگان کلیدي: فضاهای شهری، پیاده مداری، تعاملات اجتماعی، سرمايه اجتماعي