تحليل و بررسي معماري همساز با اقليم در شهرستان اهر بر مبناي شاخص­هاي زيست – اقليمي

این مقاله در اولین همایش ملی معماری پایدار و توسعه شهری پذیرفته شده است.

فایل این مقاله به صورت word و قابل ویرایش است.

لینک مقالات همایش در سایت سیویلیکا (+)

چكيده

توجه به خصوصيات اقليمي و تاثير آن از نظر آسايش حرارتي و همچنين سازگاري بناي طراحي شده با شرايط اقليمي تاثير به سزايي در صرفه­جويي مصرف انرژي دارد. اين پژوهش به منظور بررسي و تعيين شرايط مطلوب و تطبيق معماري همساز با اقليم در شهرستان اهر براساس شاخص­هاي زيست – اقليمي همچون ماهاني، اوانز و گيوني؛ بر مبناي آمار اقليمي 1390- 1385 شهرستان اهر تهيه شده از ايستگاه سينوپتيك استان آذربايجان­شرقي، انجام شده است. هدف از اين پژوهش استفاده از پيشنهادات معماري ارائه شده در هر شاخص براي سازگاري بيشتر بنا با محيط اطراف خود و استفاده حداكثر از پتانسيل­هاي محيطي و كاهش معضلات آن در جهت صرفه­جويي انرژي و بالا بردن كيفيت آسايش زيستي است. روش تحقيق به صورت توصيفي- تحليلي به صورت مقايسه­اي و بر مبناي مطالعات كتابخانه­اي كتاب‌ها و اسناد موجود در اين زمينه استوار مي­باشد. در نهايت نتايج حاصل از اين پژوهش به ارائه راهكارهاي معماري براي مقابله با آب و هواي سرد شهرستان در 7 ماه از سال و استفاده از شرايط مطلوب موجود در 5 ماه از سال يعني خرداد تا مهر ماه صورت پذيرفته است.

واژه‌هاي كليدي: اقليم، معماري، ماهاني، اوانز، گيوني، اهر.