نقش معماری پایدار و انرژی­های نو در راستای کنترل آلودگی­های محیط زیست

این مقاله در اولین همایش ملی معماری پایدار و توسعه شهری پذیرفته شده است.

فایل این مقاله به صورت word و قابل ویرایش است.

لینک مقالات همایش در سایت سیویلیکا (+)

چكيده

به­دلیل ایجاد بحران انرژی در جهان و پایان­پذیر بودن منابع انرژی­های تجدید­نا­پذیر و همچنین افزایش آلودگی محیط زیست به­دلیل استفاده بی­رویه از انرژی فسیلی لزوم استفاده از انرژی­های پایدار مخصوصا در بخش ساختمان که 40 درصد از مصرف انرژی را در کشور به­خود اختصاص داده است ، مورد توجه قرار گرفته است . با توجه به روند رشد تکنولوژی و مطرح شدن مبحث انرژی­های پایدار و کاهش مستمر ذخیره انرژی­های تجدید­نا­پذیر همچنین وجود منابع مناسب انرژی­های پایدار(خورشید، آب، باد و ...) در کشور ما معماران می­توانند با طراحی معماری مناسب و هماهنگ با اقلیم و با استفاده از الگوهای معماری ایرانی که به شیوه­های مناسبی از انرژی­های پایدار در طراحی معماری بهره گرفته­اند و نیز با­توجه به تکنولوژی و علوم جدید، فضایی مناسب و با آسایش حرارتی مطلوب به­وجود آورند. بنابراین برای رسیدن به این اهداف، تحقیقات وسیع و کاربردی در این مورد ضرورت پیدا می­کند . امروزه روند رو­ به تزاید شهرنشینی و افزایش مصرف همواره محیط زیست طبیعی را مورد تهاجم و تخریب قرار داده است. امروزه این شعار که سیاست­های زیست محیطی مخالف توسعه و پیشرفت و رفاه یک جامعه می­گردد کاملا مردود شده است چرا که هر­گونه پیشرفت( چه در بعد صنعت یا کشاورزی یا خدمات ) بدون داشتن محیط زیست طبیعی سالم به­وجود نمی­آید . به­نظر می­رسد که واژه­ی « توسعه­ی پایدار » از واضح ­ترین مفاهیمی باشد که به­خوبی، آن­چه را که در ذهن و اندیشه بسیاری از مردم است بیان می­کند و به­ همین علت این واژه به­سرعت فراگیر شده و کاربرد عمومی پیدا کرده است. دستیابی به چنین توسعه­ای مستلزم تحول مثبت عظیم بنیادی در اقتصاد جهان، بهره­وری معقول از منابع طبیعی، نیز تغییر جهت اساسی در نگرش انسان به طبیعت و تجدید نظر جدی در الگوهای تولید و مصرف است.

واژه‌هاي كليدي: محیط زیست(طبیعت)، انرژی­های نو، طراحی شهری پایدار، معماری پایدار